Импланти – Stankov Dental Clinic

What are Implants?

Implantology is a branch of oral surgery, which deals with the implantation of artificial roots-implants, in places where natural teeth are lost for various reasons.

Dental implants are made of metal, 99% titanium. Titanium is a highly biocompatible metal ,by that it actually means that after incorporation, the body does not recognize it as a foreign body, but accepts it as an integrated part of it. This process in implantology is known as Osseointegration.

Osseointegration is an unmistakable process in healthy individuals. However, there are medical conditions (local or general) in certain patients, which disrupt or disable this process. Therefore, before proceeding to the surgical phase of implant placement, a detailed medical history is taken from the patient, where it is determined whether it is suitable for the implant itself.

Apart from the placement of the implant, the implantology also deals with the soft tissue managementthat it consists of complete care of the surrounding soft tissue around the implant itself, the regeneration of an appropriate keratinized biotype gingiva, similar to the complex periodontal complex around natural teeth. This gingiva is the basis for the success of the implant itself and its long-term stability.

Stages of the implantation process

The first phase of the implantation process is taking a detailed medical history.. Во оваа фаза се утврдуваат сите локални и општи медицински состојби кај пациентот, со кои се соочуваме и со кој утврдуваме дали пациентот е индициран за имплантолошка процедура. Состојби на Impaired oral health conditions, such as unhealed periodontal disease, chronic oral foci, and other conditions dominated by pathogenic bacteria in the oral cavity are relative contraindications of implantation that require prior patient preparation. This is sometimes a process that takes a long time, but for which we do not compromise in the interest of the ultimate well-being of the patient. Furthermore, there are conditions of impaired general health, which greatly affect the integration process.
Then additional diagnostic procedures are performed (клинички преглед и CBCT- компјутеризирана томографија), со кој детално се утврдуваат анатомските и биолошки параметри на местото каде што треба да се изведе имплантацијата. Сето тоа се сублимира и базирано на оваа сеопфатна анализа на крај се креира соодветен план на имплантолошка терапија. Тој план се презентира усно или со видео презентација на пациентот, така што тој е свесен и запознаен со сите детали околу текот на интервенцијата и секако крајниот исход.
The clinical phase of implant placement follows , ie clinical implementation of the predetermined implant plan. The procedure is performed according to strict surgical protocols of aseptic operation and pre- preparation of the operating room and the patient . After the intervention, the patient is given postoperative instructions and appropriate therapy, as well as scheduled examinations and laser biostimulation therapy in the next period, for optimized wound healing and prevention of secondary infections.
The phase of osseointegration or integration of the implant lasts between two to three months. At this stage the patient should not have any sensations. If pain occurs, it is usually after the first month of the intervention, so our patients are advised to come for a follow-up examination and possible radiography , in that period.
Отворање на имплант – оваа фаза од имплантолошката процедура се изведува после завршената осеоинтеграција на имплантот (два или три месеца од поставата на имплантот). Доколку при самата имплантација е изведена и некоја аугментативна процедура- процедура на вградување на коска, во тој случај процедурата на отворање на имплантот се изведува после шест месеца. Може да се изведе со примена на различни методи и техники, во склад со претходно воспоставениот план на терапија. Доколку е потребно да се изведе мекоткивна корекција 3 – подобрување на квалитетот на кератинизирана гингива околу имплантот, во тој случај се можни повеќе опции на мекоткивен менаџмент (roll flap, pedicle flap, SCTG, FGG). Тоа е дополнителна опционална мекоткивна хируршка процедура, која се изведува кај оние пациенти кај кои тоа е потребно. Доколку има идеални анатомски услови, имплантот се отвора или класично (скалпел) или ласерски, и потоа се поставува гингивоформер. This completes this phase of the procedure that is followed by healing of the gingiva around the implant. Non -augmentation techniques take 2 weeks to heal, while soft tissue surgeries take 6 to 8 weeks before moving on to the next prosthetic phase.
Prosthetic stage ollows after we have performed all the previous stages of the surgical protocol, where we have an integrated implant, with appropriate three-dimensional positioning, a sufficient amount of bone around the implant, and the appropriate thickness of the soft tissue ( keratinized gingiva ). From this moment follows a rather creative phase, which requires patience, dexterity, skill and knowledge. The moment of prosthetic rehabilitation, valorizes the entire previously made surgical plan, as well as provides a result with high aesthetic and functional parameters, which give long-term stability to all structures around the implant, the implant itself, and also provides high aesthetic and functional rehabilitation. . Depending on the aesthetic expectations and the type of connection of the implant with the future prosthetic fabrication, this phase can be very short, during which several measures are taken with special tools in several visits and then the future prosthetic fabrication is made in the dental lab.

Implant prosthetic superstructure in a patient with partial edentulousness

These include individual crowns or bridges. They can be made of different materials,but what makes a significant difference is whether the prosthetic structure is cemented or screwed to the connector of the implant ( abutment ). cemented or screwed to the connector of the implant (abutment)

The advantage is always on the side of screw constructions of the implant for several reasons:

Easy sustainability - whenever we need to intervene on a structure, implant or soft tissue, the structure can be unscrewed and re- screwed when the intervention is complete.
Individualizing the connectors ( abutments ) and giving appropriate support to the soft- tissue architecture, which gives a high and ultimate aesthetic effect, compared to the ready-made fabricated connectors ( abutments ) that do not allow the tissue to be shaped.
High degree of safety of the anatomical structures around the implant, compared to cementing , where there is always a great danger when cementing , that part of the cement penetrates into the deep anatomical structures around the implant and cause serious problems and even loss of the implant.

Implant prosthetic rehabilitation in patients with total edentulousness

These patients, depending on the amount of bone resorption of the residual alveolar ridge ( residual bone), have the possibility of prosthetic rehabilitation which can be classified into three groups:

Циркуларни (штрафечки или цементирачки) bridges of implants
Хибридни тотални (акрилатни) протези - Screw-retained fixed total prosthesis
- All on 4 – имплант ретинирана и стабилизирана штрафечка протеза со метален трансалвеоларен скелет, поставена на 4 импланти (два аксијални и два коси)
- All on 6 – имплант ретинирана и стабилизирана штрафечка протеза со метален трансалвеоларен скелет, поставена на 6 импланти;
Bar overdenture - mobile dentures, retained and stabilized with a metal bar or bar that is screwed to the implant - two or more implants
Locator implant attachment – протеза која е директно ретинирана на имплантите со помош на локатор абатменти, за која потребни се минимум два поставени импланти.

Maintenance of implant prosthetics / perimplantitis

Пациентите кои се протетски рехабилитирани, а посебно имплантопротетски пациенти, се ставени на посебен адаптиран режим на нега и одржување.

Ова подразбира чести контроли, особено во првата година од имплантното поставување, во кој се случува физиолошки механизам на коскена ремоделација и мекоткивна матурација (созревање). Овие контроли најчесто вклучуваат и радиолошка евалуација (рентген снимање и анализа).

Во натамошниот период, секако се потребни и интермитенти контролни прегледи кои вклучуваат и контрола на денталниот плак– наслага која е богата со бактерии и која како што веќе спомнавме е основниот причинител на хроничната пародонтална болест кај природните заби. Бактериите на денталниот плак исто така го афектираат и биолошкиот ткивен комплекс околу имплантот, со таа разлика што кај имплантите, бидејќи нема пародонтални лигаменти, туку тие се директно интегрирани во коската, оваа инфекција која се нарекува Периимплантитис, се шири брзо, лесно и предизвика многу голем коскен дефект и во крајна мера и загуба на имплантот. Третманот на периимплантната инфекција е често знае да е сложен и неизвесен процес, кој некогаш бара и хируршки пристап, затоа превенирањето и спречувањето на појавата на Периимплантитис е наш императив.